تیم ملی ایران در سالی که گذشت ؛ از نسخه بلژیکی تا پیروزی پرگل با حضور مردان و زنان

تیم ملی ایران بعد از هشت سال فوق العاده با کارلوس کی‌روش، در سال ۹۸ روزهای خوبی را سپری نکرد و دو مربی اروپایی روی نیمکت این تیم نشستند.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

تیم ملی در سال ۹۸ تقریبا ناامید کننده ظاهرا شد و به علت نتایج نه چندان خوب در مسیر جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، شانس تیم ملی برای صعود به مرحله سوم انتخابی جام جهانی کاهش یافت ولی یوزهای ایرانی همچنان این شانس را دارند که با برتری در چهار دیدار بعدی خود در مسیر جام جهانی، به عنوان صدرنشین راهی مرحله بعد شوند و برای سومین صعود متوالی خود آماده شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نسخه بلژیکی برای ارائه فوتبال هجومی
مدیران فدراسیون فوتبال بعد از پنج ماه معطلی، مارک ویلموتس را با قراردادی محرمانه به ایران آورند و او را سرمربی تیم ملی کردند. نحوه مربیگری ویلموتس در تیم ملی در نوع خود کم‌سابقه بود چرا که او بعد از بازدید از ایران ابتدا جا زد و در نهایت بعد از حضور تاج در بلژیک، قراردادش به جای تهران در بروکسل بسته شد.

ویلموتس که در دوره‌ای هدایت تیم ملی بلژیک را داشت و توانسته بود بعد از رکورد در فوتبال کشورش، دوران خوبی را با این تیم تجربه کند، با وعده ارائه فوتبال هجومی به ایران آمد. او با حمایت‌های همه جانبه مسئولان فدراسیون، در قامت مردی دلسوز، از خود گذشته و فنی به فوتبال ایران معرفی شد اما در عمل، اتفاقات دیگری رقم خورد.

ویلموتس یک مربی پروازی بود که فقط در زمان اردوها در ایران حضور داشت و بعد از اینکه دستمزدش مدتی عقب افتاد، بدقولی‌هایش بیشتر شد و تقریبا فقط در روزهایی که تیم ملی بازی داشت، همانند بازیکنان به تهران می‌آمد. با این وجود او به علت پرداخت نشدن حقوقش، حمایت فدراسیون فوتبال را همراه خود می‌دید و از سوی طرف ایرانی، اعتراضی دریافت نکرده بود.

تداوم مشکلات مالی و نیامدن او به ایران با نتایج ضعیف تیم ملی مقابل بحرین و عراق همراه شد تا در نهایت خودش تهران را ترک کرد و در فیفا از ایران شکایت کرد و اکنون خواستار تمام قرارداد خود با فدراسیون فوتبال است که به گفته مسئولان، حدود ۸ میلیون دلار است که رقم بسیار هنگفتی برای فوتبال ایران خواهد بود اما در سوی مقابل فدراسیون فوتبال معتقد است او به تعهداتش عمل نکرده است و باید غرامت بدهد.

آغاز سال ۹۸ با دو بازی تدارکاتی
نخستین بازی تیم ملی در خرداد ماه برابر سوریه در تهران بود که شاگردان ویلموتس توانستند این بازی را با پنج گل به سود خود تمام کنند و یک شروع بسیار خوب برای مارک ویلموتس رقم بخورد. تیم ملی به فاصله چند روز راهی کره جنوبی شد و در دومین بازی خود با این تیم روبرو شد که حاصل آن تساوی یک بر یک برای ایران بود که با توجه به میزبانی کره، نتایج بسیار خوبی برای شاگردان ویلموتس بود.

آغاز مسیر جام جهانی
جام جهانی در شهریور ماه برای ایران آغاز شد اما شاگردان ویلموتس در هفته نخست استراحت کردند. این تیم در هفته دوم به هنگ کنگ رفت و توانست این تیم را در میان آشوب‌های سیاسی و اجتماعی، با دو گل شکست دهد.

پیروزی پرگل با حضور مردان و زنان
دومین نمایش تیم ملی در حضور حدودا ۴۰۰۰ نفری زنان در ورزشگاه آزادی با بردی پرگل همراه بود. شاگردان ویلموتس در این دیدار ۱۴ بار دروازه کامبوج را باز کردند و سومین برد پرگل تاریخ فوتبال ایران را رقم زدند.

شکست مقابل بحرین و عراق
تیم ‌ملی بعد از برتری پرگل مقابل کامبوج، به فاصله چند روز آماده بازی با بحرین شد اما بر خلاف تصور اهالی فوتبال تیم‌ ملی در بحرین دست به بی‌احتیاطی زد و با یک پنالتی در لحظات پایانی مغلوب بحرین شد تا در کنار ایران و عراق، بحرین هم به جمع مدعیان صعود از گروه اضافه و کار سخت‌تر شود.

تیم ملی یک ماه بعد آماده بازی با عراق شد و این دیدار به علت برخی ناآرامی‌ها در عراق، در اردن برگزار شد که تیم‌ ملی با نتیجه ۲ بر یک و در دقایق پایانی مغلوب میزبان شد تا شرایط برای تیم ملی باز هم سخت‌تر شود و این بازی حکم به جدایی ویلموتس از تیم ملی بدهد. در واقع سرمربی تیم‌ ملی بعد از این بازی، از فرودگاه مهرآباد مستقیم تهران را ترک کرد و هیچ‌گاه به ایران بازنگشت.

سپردن تیم‌ ملی به اسکوچیچ
بعد از رفتن ویلموتس و به علت مشکلات مالی در فدراسیون فوتبال، مربیان ایرانی و همچنین برانکو گزینه سرمربیگری تیم ملی بودند. رفته رفته برانکو از بین گزینه‌ها خارج شد و در نهایت فدراسیون فوتبال اعلام کرد که دایی، قلعه نویی و گل محمدی گزینه نهایی هستند که هیچ یک موفق به این کار نشدند و در اتفاقی عجیب، اسکوچیچ ۴۸ ساعت بعد از جدایی از صنعت نفت آبادان سرمربی تیم‌ ملی شد. او بعد از انتخاب به عنوان سرمربی تیم ملی، انتقادهای زیادی را تحمل کرد ولی خیلی جدی کارش را شروع کرد و راهی چندین کشور هم شد تا برای نوروز و بازی با کامبوج و هنگ کنگ تیمش را آماده کند.

کرونا برنامه‌های تیم ملی را هوا کرد
با شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان، بازی‌های انتخابی جام جهانی در نوروز لغو شد و اسکوچیچ هم که در تدارک برگزاری اردوی تیم ملی بود، همه چیز را به اعلام زمانبندی جدید از سوی فیفا موکول کرد و راهی کشورش شد تا فعلا چندین ماه دیگر برای آماده سازی و شناخت بیشتر از تیم‌ ملی زمان داشته باشد.

ایسنا

منبع: پارس فوتبال

کلیدواژه: اسکوچیچ اسکوچیچ تیم ملی ایران کارلوس کی روش شاگردان ویلموتس فدراسیون فوتبال فوتبال ایران سرمربی تیم تیم ملی جام جهانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۴۹۵۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه شده که زنان در ورزشگاه ها حرف های رکیکی می زنند که تا حالا مختص مردان بود؟

روزنامه هم میهن نوشت: اتفاقاتی که این روزها در فضای ورزشی ایران رخ داده است، از یک نظر پدیده جدیدی محسوب نمی‌شود. در حقیقت، ساختار سیاسی ایران با دو مشکل اساسی در این موضوع مواجه است. ازیک‌سو، نمی‌خواهد خود را با ضوابط عمومی فدراسیون‌های جهانی یا کمیته بین‌المللی و منشور المپیک سازگار کند و درعین‌حال، می‌خواهد که همچنان از مزایای عضویت در این نهادها بهره‌مند شود و در مسابقات المپیک و جهانی و باشگاهی شرکت کند. از سوی دیگر، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند خود را با الزامات فرهنگی ورزش در داخل کشور تطبیق دهد.

ریشه این مسئله نیز در ناسازگاری فرهنگ ورزشی با ارزش‌های سنتی است. این ناسازگاری به‌ویژه در ورزش زنان اهمیت بیشتری دارد. در سنت اجتماعی ما زن اساساً واجد جایگاهی نبود که بخواهد برای اثبات خود به صحنه بیاید و از آن مهمتر سرود برابری با مرد را بخواند. آن سنت الزامات خاص خود را به رفتار و پوشش و جایگاه زنان بار می‌کرد.

ولی زن در جامعه جدید تمام این محدودیت‌ها را رد می‌کند. شاید تعجب کنیم که چرا برخی از زنان نیز همپای مردان از کلمات رکیک استفاده می‌کنند. کلماتی که حتی کاربرد آن از سوی زنان وجاهت منطقی ندارد. علت این پدیده در همین اصرار به برداشتن مرزهای تمایزی است که چون به اجبار ایجادشده شکل‌های افراطی و حتی مضحک هم پیدا کرده است.

مشکل مهم و دیگر این ساختار داشتن تصور حق انحصاری امور به‌ویژه در حوزه فرهنگ نزد صاحبان قدرت است این تصور موجب شده که در اجرای اهداف فرهنگی به‌کلی ناکارآمد شوند. نمونه آن فضای عمومی ورزشگاه‌ها به‌ویژه فوتبال است که متاسفانه در کشتی هم هست و در سال‌های اخیر به والیبال و سایر رشته‌های ورزشی هم سرایت کرده است.

سیاست‌زدگی در ورزش، انحصار نسبی در مالکیت تیم‌های ورزشی، کوشش برای تبدیل ورزش به ابزاری برای پیشبرد اهداف فرهنگی غیرمرتبط با ورزش، عدم حضور مردم و ذینفعان در مسائل و مدیریت باشگاه‌ها و نیز تنظیم مقررات عمومی فضاهای ورزشی، در کنار علاقه وافر برای حضور در رقابت‌های ورزشی در سطح بین‌المللی و کوشش برای کسب مدال و جام و افتخار به آنها؛ جملگی موجب ایجاد سیاست‌هایی متعارض و فضایی مغشوش در ورزش شده است که دیر یا زود هزینه آن هم باید پرداخته شود.

این‌گونه تعارضات و عوارض در اغلب حوزه‌های مدیریتی وجود دارد ولی به عللی از جمله ضرورت تبعیت از منشور المپیک و مقررات فدراسیون‌های جهانی؛ در ورزش برجسته و مشهود شده است؛ زیرا در صورت عدم رعایت ضوابط این نهادهای بین‌المللی، امکان اخراج از فدراسیون‌های ورزشی جهانی وجود دارد و از آنجا که ورزش به‌ویژه ورزش قهرمانی رکن مهمی در تامین اوقات فراغت یا حتی هویت‌بخشی جوامع جدید است، تن دادن به اخراج موجب بحران داخلی خواهد شد.

فراموش نکنیم که ایران همچنان در حوزه ورزش در مقایسه با کشورهای مشابه خود حرف‌های زیادی برای بروز استعدادها دارد. بعلاوه پربیننده‌ترین شبکه تلویزیونی ایران با فاصله زیاد، شبکه‌هایی است که به ورزش می‌پردازند و الا صداوسیما فاقد مشتری جدی خواهد بود.

مجموعه این وضعیت در ورزش ایران موجب شده که حکومت هم در داخل و هم در خارج دچار چالش شود. چالش‌هایی که با گذشت زمان تشدید می‌شود و به اتخاذ تصمیمات به نسبت عجیب منجر شده و خواهد شد.

راه‌حلی جز سیاستگذاری بدون تناقض یا با تناقضات اندک نیست. با ممنوع کردن حضور زنان یا مردان در ورزشگاه‌ها هیچ مسئله‌ای حل نخواهد شد. مقررات پوشش هم همچنان دامن‌گیر فدراسیون‌های ورزشی خواهد بود.

کانال عصر ایران در تلگرام