مصاحبه خواهر مسعود شجاعی با نیویورک تایمز: حاضرم ایران از یک جام جهانی محروم شود، ولی زنان بتوانند به ورزشگاه بروند

سایه تعلیق احتمالی همچنان روی سر فدراسیون فوتبال ایران، سنگینی می کند.

طرفداری- دیروز اخبار عجیب و غریبی مربوط به فوتبال ایران، مخابره شد. در مهم ترین نمونه، نام لیگ ایران از لیست مسابقات باشگاهی سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا، حذف شد. در ادامه هم ترنسفرمارکت، به عنوان معتبرترین مرجع داده‌های آماری فوتبال، اقدام به حذف لیگ ایران از سایت خود کرد تا شایعات داغ تعلیق احتمالی فوتبال ایران از سوی فیفا، شنیده شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حذف نام ایران از سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا

داستان از این قرار بود که در جریان حضور چند ماه پیش جیانی اینفانتینو در ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی استقلال و پرسپولیس، که با حضور گزینشی چند 100 خانم همراه بود، رئیس فیفا تا 15 جولای 2019 (24 تیر 98) به مهدی تاج فرصت داد تا اقدامات لازم در خصوص حضور همیشگی و آزادانه زنان ایران در استادیوم های فوتبال ایران را فراهم کند. این مهلت دیروز به پایان رسید و اقدامات وبسایت AFC و برخی خبرگزاری ها، خبر از تصمیم قریب الوقوع فدراسیون جهانی فوتبال برای تنبیه فدراسیون فوتبال ایران داشت که با بازگشت نام ایران به جمع تیم های سایت AFC، فعلا این خطر رفع شد.

با این حال، تنها چند ساعت بعد از آرام شدن اوضاع، وبسایت مشهور نیویورک تایمز، در یادداشتی بلند، به این موضوع پرداخته و در این راه با چند فعال مربوط به ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه هم صحبت کرده است. مهم ترین چهره مورد مصاحبه، خانم مریم شجاعی، خواهر کاپیتان تیم ملی ایران است. مریم شجاعی که از 5 سال پیش کمپینی برای حمایت از حضور زنان در ورزشگاه ها شروع کرده، از سال 2007 در کانادا زندگی می کند و در این مصاحبه گفته حاضر است تا پای تعلیق فوتبال ایران به مبارزه ادامه دهد:

از فیفا می خواهم فشار را بیشتر کند و منظورم از فشار، تحریم است. فدارسیون فوتبال ایران باید عواقب رفتارهایش را ببیند که خب موثرترین آن باید تعلیق کامل باشد. 

مریم شجاعی که در حمایت از زنان طرفدارِ فوتبال در ایران، در دو جام جهانی گذشته به برزیل و روسیه سفر کرده و همواره پلاکاردهای حمایتی و اعتراضی بالا برده، می گوید برادرش هیچ خبری از سفر او به روسیه و حضورش در ورزشگاه نداشته و فعالیت هایش ربطی به مسعود ندارد. مریم شجاعی در این مصاحبه گفته او و سایر فعالان کمپینش به فاطما سامورا، دبیرکل فیفا، اعلام کرده بودند حضور زنان در ورزشگاه در دربی تهران در حضور اینفانتینو، نمایشی بیش نبوده است:

تک تک زنان ایرانی می دانستند این حرکت کاملا نمایشی است و آنها قرار نیست اجازه ورود داشته باشند. 

حضور خواهر مسعود شجاعی (با کلاه و عینک آفتابی) در جام جهانی روسیه و حمایت از حضور زنان ایرانی در ورزشگاه ها

شجاعی در ادامه گفته تیم ملی فوتبال ایران آن قدر محبوب است که اگر فدراسیون فوتبال خطر تعلیق را حس کند، قطعا اقدامات لازم در خصوص حضور زنان در ورزشگاه ها را صورت می دهد:

چهل میلیون زن ایرانی طرفدار تیم ملی هستند و برای 4 دهه از حضور در ورزشگاه ها منع شده اند. اگر تیم ملی از یک جام جهانی محروم شود، به نظرم ارزشش را دارد. مطمئنم در نهایت در 10 یا 20 سال آینده، مردم از چنین اتفاقی به نیکی یاد خواهند کرد.

این یادداشت نیویورک تایمز و مصاحبه با خواهر کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران، که خودش هم قبلا از حضور زنان در ورزشگاه ها حمایت کرده، جدیدترین اتفاق در زمینه این موضوع بسیار داغ در فدراسیون فوتبال است و باید دید با پایان مهلت 4 ماه فیفا به ایران، اتفاقی رخ می دهد یا خیر.

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۲۲۱۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه شده که زنان در ورزشگاه ها حرف های رکیکی می زنند که تا حالا مختص مردان بود؟

روزنامه هم میهن نوشت: اتفاقاتی که این روزها در فضای ورزشی ایران رخ داده است، از یک نظر پدیده جدیدی محسوب نمی‌شود. در حقیقت، ساختار سیاسی ایران با دو مشکل اساسی در این موضوع مواجه است. ازیک‌سو، نمی‌خواهد خود را با ضوابط عمومی فدراسیون‌های جهانی یا کمیته بین‌المللی و منشور المپیک سازگار کند و درعین‌حال، می‌خواهد که همچنان از مزایای عضویت در این نهادها بهره‌مند شود و در مسابقات المپیک و جهانی و باشگاهی شرکت کند. از سوی دیگر، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند خود را با الزامات فرهنگی ورزش در داخل کشور تطبیق دهد.

ریشه این مسئله نیز در ناسازگاری فرهنگ ورزشی با ارزش‌های سنتی است. این ناسازگاری به‌ویژه در ورزش زنان اهمیت بیشتری دارد. در سنت اجتماعی ما زن اساساً واجد جایگاهی نبود که بخواهد برای اثبات خود به صحنه بیاید و از آن مهمتر سرود برابری با مرد را بخواند. آن سنت الزامات خاص خود را به رفتار و پوشش و جایگاه زنان بار می‌کرد.

ولی زن در جامعه جدید تمام این محدودیت‌ها را رد می‌کند. شاید تعجب کنیم که چرا برخی از زنان نیز همپای مردان از کلمات رکیک استفاده می‌کنند. کلماتی که حتی کاربرد آن از سوی زنان وجاهت منطقی ندارد. علت این پدیده در همین اصرار به برداشتن مرزهای تمایزی است که چون به اجبار ایجادشده شکل‌های افراطی و حتی مضحک هم پیدا کرده است.

مشکل مهم و دیگر این ساختار داشتن تصور حق انحصاری امور به‌ویژه در حوزه فرهنگ نزد صاحبان قدرت است این تصور موجب شده که در اجرای اهداف فرهنگی به‌کلی ناکارآمد شوند. نمونه آن فضای عمومی ورزشگاه‌ها به‌ویژه فوتبال است که متاسفانه در کشتی هم هست و در سال‌های اخیر به والیبال و سایر رشته‌های ورزشی هم سرایت کرده است.

سیاست‌زدگی در ورزش، انحصار نسبی در مالکیت تیم‌های ورزشی، کوشش برای تبدیل ورزش به ابزاری برای پیشبرد اهداف فرهنگی غیرمرتبط با ورزش، عدم حضور مردم و ذینفعان در مسائل و مدیریت باشگاه‌ها و نیز تنظیم مقررات عمومی فضاهای ورزشی، در کنار علاقه وافر برای حضور در رقابت‌های ورزشی در سطح بین‌المللی و کوشش برای کسب مدال و جام و افتخار به آنها؛ جملگی موجب ایجاد سیاست‌هایی متعارض و فضایی مغشوش در ورزش شده است که دیر یا زود هزینه آن هم باید پرداخته شود.

این‌گونه تعارضات و عوارض در اغلب حوزه‌های مدیریتی وجود دارد ولی به عللی از جمله ضرورت تبعیت از منشور المپیک و مقررات فدراسیون‌های جهانی؛ در ورزش برجسته و مشهود شده است؛ زیرا در صورت عدم رعایت ضوابط این نهادهای بین‌المللی، امکان اخراج از فدراسیون‌های ورزشی جهانی وجود دارد و از آنجا که ورزش به‌ویژه ورزش قهرمانی رکن مهمی در تامین اوقات فراغت یا حتی هویت‌بخشی جوامع جدید است، تن دادن به اخراج موجب بحران داخلی خواهد شد.

فراموش نکنیم که ایران همچنان در حوزه ورزش در مقایسه با کشورهای مشابه خود حرف‌های زیادی برای بروز استعدادها دارد. بعلاوه پربیننده‌ترین شبکه تلویزیونی ایران با فاصله زیاد، شبکه‌هایی است که به ورزش می‌پردازند و الا صداوسیما فاقد مشتری جدی خواهد بود.

مجموعه این وضعیت در ورزش ایران موجب شده که حکومت هم در داخل و هم در خارج دچار چالش شود. چالش‌هایی که با گذشت زمان تشدید می‌شود و به اتخاذ تصمیمات به نسبت عجیب منجر شده و خواهد شد.

راه‌حلی جز سیاستگذاری بدون تناقض یا با تناقضات اندک نیست. با ممنوع کردن حضور زنان یا مردان در ورزشگاه‌ها هیچ مسئله‌ای حل نخواهد شد. مقررات پوشش هم همچنان دامن‌گیر فدراسیون‌های ورزشی خواهد بود.

کانال عصر ایران در تلگرام